Eischaaldeeltjes als biokeramiek in duurzame bioplastic engineering – ESP-BIOPACK
Kunststoffen maken ons leven op veel manieren gemakkelijker. Als ze echter niet op de juiste manier worden verwijderd, komen ze in het milieu terecht.
Onlangs hebben biologisch afbreekbare biopolymeren, zoals polymelkzuur (PLA) en polyhydroxyalkanoaten (PHA’s), zich ontwikkeld tot alternatieven voor toepassingen zoals duurzame verpakkingen. De belangrijkste beperkingen van deze biopolymeren zijn de hoge kosten, die te wijten zijn aan de hoge kosten van de uitgangsmaterialen en de kleine volumes, en de slechte thermische en mechanische eigenschappen, zoals beperkte verwerkbaarheid en lage slagvastheid. Pogingen om PHA’s te modificeren zijn op vele manieren onderzocht, zoals het mengen van verschillende biologisch afbreekbare polymeren of het mengen van anorganische minerale vulstoffen. Eischaal (10 miljoen ton per jaar in 2030) is een natuurlijk bio-keramisch mineraal met een unieke chemische samenstelling van calciumcarbonaat (>95% calciet). Tot nu toe werd het beschouwd als een afvalproduct met nulwaarde, maar het zou een grote kans kunnen zijn als grondstof om de kosten van biopolymeren te verlagen en de eigenschappen te verbeteren, inclusief het ontbindingsproces aan het einde van de levensduur.
In dit project willen we eierschaaldeeltjes ontwikkelen die dienen als bio-vulling in biopolymeren om de kosten van het product te verlagen, de mechanische eigenschappen te verbeteren en de validatie van end-of-life routes te vergemakkelijken.